İkimizin Yerine Sezon Finali 4 Yıl Sonra Jagdiş Doktor Oldu 21 Şubat

İkimizin Yerine dizisinde geldik bir sezon finaline daha. Kanal 7’nin sevilen dizisi İkimizin Yerine 167 bölüm özeti ile 21 Şubat perşembe günü izleyicisi karşısına çıkacak. İkimizin Yerine dizisinin Sezon finalinde dört yıl zaman atlaması olacak ve Jagdiş doktor olarak karşımıza çıkacak.

İkimizin Yerine dizisinin 167. Bölüm özetinin ilk kısmı için tıklayınız İkimizin Yerine

İkimizin Yerine Sezon Finali Özeti 167. Bölüm 2. Kısım

Jagdiş ve Anandi‘nin büyük kavgasından sonra herkes bunun etkisindedir. Basant ortada yoktur. Dadisa odasında düşüncelidir. Jagdiş gelir ve Dadisa tepki vermez. Jagdiş, bana kızgın mısın diye sorar. Herkesin ona kızgın olduğunu ve kimsenin onu anlamadığını söyler.

Dadisa, ben daima seni destekledim, sana gönülden güvendim, ama yaptıkların güvenimi kırdı der. Jagdiş, mecbur olduğunu söyler. Dadisa, bugün eşini reddeden, yarın da beni tanımaz diye korkar. Jagdiş, asla böyle bir şey yapmayacağını söyler. Dadisa ona inanmaz.

Jagdiş, şehir halkının yargısal olduğu ve küçük bir köyden olduğu için dışlanmak istemediğini söyler. Dadisa, adı da dâhil, kimliğini değiştirme gereğinin ne olduğunu bilmek ister. Adından ve mirasından bu kadar utanıyor musun diye sorar. Jagdiş’in ailenin adı olduğunu söyler. Bunun kocasının isteği olduğunu ve torununun saygın bir adam olup mirasını sürdüreceğini hayal ettiğini açıklar.

Jagdiş, Dadisa’yı, bunları bilseydi adını değiştirmeyeceğine ikna etmeye çalışır. Kâğıttaki isim değişikliğinin bir anlamı yok, ben her zaman senin Jagdiş’inim der. Çıplak soyulduğunda nasıl hakarete uğradığını anlatır.

Mumbai’de Anandi’yi görünce paniklediğini ve ne yapacağını bilmediği için yalan söylediğini söyler. Anandi’den defalarca özür dilediğini ama onu dinlemediğini söyler. Beni affetmedi diye suçu Anandi‘ye atar. Dadisa susar. Jagdiş timsah gözyaşları dökerek Dadisa‘yı bir şekilde ikna eder. Dadisa gidip diğerleriyle de konuşmasını söyler. Jagdiş, beni asla anlamayacaklar diye reddeder. Dadisa mutlu değil.

Sabah, Jagdiş kahvaltıda yoktur. Gehna Jagdiş’e yemek götüreceğini söyler. Bairon onu durdurur ve Jagdiş’in misafir olmadığını söyler. Kahvaltı yapmak istiyorsa gelip burada yesin der. Dadisa üst kattan Gehna’ya, “Evet, Jagdiş’e hizmet etmek zorunda değilsin, çünkü sabah erkenden Mumbai’ye gitti der. Herkes şok.

Dadisa aşağı iner ve salıncağa oturur. Dadisa anlatmaya başlar. Jagdiş hepinize gelip söylemeyi düşünüyordu ama sizinle konuşsaydı, azarlamaktan başka bir şey yapmayacağınızı biliyordu der. Hatasını kabul etti ve özür diledi, ona çok kızmıştım, ama sonuçta o bizim kanımız der.

O masum bir çocuk, Anandi‘nin birçok hata yapmasına rağmen her zaman onu affettik, o zaman neden Jagdiş değil? O büyük bir şehirde, yeni insanlar, yeni ideolojiler, kafası karıştı ve ne yapacağını bilemedi, bir hata yaptı der. Anandi ağlar. Dadisa, Anandi‘ye, çocuklar hatalar yapar, ama onu affetmek, yaşlıların görevi değil midir diye sorar. Sonra da üzgünüm, Jagdiş‘i aileden atamam der.

Gece, Anandi terasta yollara bakarak, düşünceli halde ‘birini’ bekler. Üzgün ve gergin. “Bunu neden yapıyorsun?” diye düşünmeye başlar. Beni üzmek, bana acı vermek mi istiyorsun? Benimle kavga edip bana kızdıktan sonra gitseydin, sorun olmazdı, ama en azından benimle konuşmalıydın, şu an ne hissettiğimi asla anlayamayacaksın, çocukken, hep daha az sevdik, daha çok nefret ettik ve daha çok kavga ettik, fakat gün sonunda yine arkadaş olduk der.

Peki, şimdi ne oldu? Ama ben hala çocuk gibiyim, sabah savaştım ve akşama unuttum, benim için sadece bir ortak değil, bir arkadaşsın, seni her zaman sevdim, gözlerimiz hala aynı rüyayı görüyor ve doktor olduğun gün bizim için çok büyük bir gün olacak, umarım o gün tüm acını unutursun ve yeni bir hayata başlarız der.

Sonra arka fonda bir bayan sesiyle sahneler geçer. Dış ses: Anandi’nin bekleyişi çok sürdü, Jagdiş, bayramlarda sık sık gelirdi ve ne zaman gelirse, Anandi aralarındaki boşluğu kapatmaya çalışıp, onunla eşit olmayı denerdi, ama her seferinde Jagdiş’in kabalığı, onu tamamen parçalardı. Yine, Anandi bir dahaki ziyaretini beklerdi.

Aradan dört yıl geçti

Jagdiş, Gauri ve diğerleri, kolejin koridorunda coşkuyla koşarlar. Hepsi çok çok mutlu ve neşeli. Birbirlerini tebrik etmeye başlarlar. Gauri, Jagdiş’e “merhaba, ben Doktor Gauri diyor. Jagdiş gülümser ve cevap verir. Merhaba Doktor, ben de Doktor Jagat diyor ve el sıkışıyorlar.

Jagdiş kantinde herkese bir konuşma yapar ve kutlama için parti yapmaya başlarlar. Arka fonda “Paathshaala“ şarkısı var. Hepsi çılgınlar gibi dans eder. Sonra masaları birleştirip podyum yaparlar. Gauri yürür ve Jagdiş çok etkilenir. Herkes coşkuludur. Bir grup resmi çekerler.